Spółdzielnia Mieszkaniowa w Lubartowie podpisała 30 sierpnia 2010 r. umowę z miastem Lubartów dotyczącą ponoszenia przez spółdzielnię kosztów oświetlenia terenów spółdzielczych.
Zarząd spółdzielni wystąpił też z wnioskiem o włączenie oświetlenia na swoich terenach od 1 września 2010 r. Wkrótce więc zabłysną ponownie 204 lampy usytuowane na osiedlach mieszkaniowych spółdzielni. Jak wynika z umowy, spółdzielnia zobowiązuje się do pokrywania kosztów zużytej energii oraz konserwacji punktów oświetleniowych znajdujących się na jej terenie, o co ponad trzy lata zabiegało miasto. Dodatkowo spółdzielnia poniesie koszty włączenia tego oświetlenia.
Konflikt oświetleniowy nagłaśniany w całej Polsce, nie wpłynął pozytywnie na wizerunek Lubartowa. Ponadto jego skutki w postaci wyłączenia lamp stanowiły uciążliwość dla mieszkańców spółdzielni. Skutki te złagodzone na wiosnę jednostronną decyzją burmistrza o włączeniu części lamp, nie spowodowały podobnego kroku ze strony prezesa spółdzielni. Dopiero teraz w ciągu ostatnich kilkunastu dni zaczęto zabiegać o szybkie podpisanie porozumienia z miastem w tej sprawie. Powstaje pytanie dlaczego prezes SM, który obecnie uzasadniał troską o mieszkańców i dzieci szkolne konieczność szybkiego podpisania umowy i w konsekwencji włączenia oświetlenia, nie wykazał podobnej troski już wtedy, kiedy burmistrz zapowiadał wyłączenia oświetlenia, jako konsekwencji uporu władz spółdzielni w tej sprawie?
Decyzją władz spółdzielni lokatorzy pokryją koszty tego oświetlenia, choć istniały inne możliwe rozwiązania. Z pism rozesłanych do zainteresowanych przez spółdzielnię wynika, że ciężar odpowiedzialności za taką decyzję, prezes spółdzielni przerzuca na miasto. Trudno bez odniesień i umotywowań politycznych uzasadnić ten fakt. Konflikt oświetleniowy próbowano wykorzystać jako argument za odwołaniem burmistrza w referendum. Czy teraz obciążanie mieszkańców materialnymi konsekwencjami „wojny oświetleniowej”, ma odegrać podobną rolę w zbliżających się wyborach samorządowych?
