Kościół pw. Św Wawrzyńca to miejsce lubartowskich obchodów 150-ej rocznicy Powstania Styczniowego. W programie uroczystości znalazła się część artystyczna „Gloria victis” w wykonaniu uczniów Gimnazjum nr 2, Msza św. w intencji bohaterów zmagań powstańczych 1863-1864 oraz symboliczne upamiętnienie, powstańców spoczywających na cmentarzu w Lubartowie.
„GLORIA VICTIS” – młodzież z Gimnazjum nr 2 im. H. Sienkiewicza oraz mieszkańcy Lubartowa w hołdzie bohaterom Powstania Styczniowego 1863 roku
Był taki rok, rok 63,
gdy garść Polaków, pełna męstwa, mocy,
silna nie liczbą, ale wolą ducha,
chciała powalić olbrzyma północy,
zerwać kajdany niewoli łańcucha.
Śnieżył się styczeń…
23 stycznia 2013r. młodzież naszego gimnazjum włączyła się w uroczyste miejskie obchody 150. rocznicy wybuchu Powstania Styczniowego, przygotowując montaż słowno-muzyczny. Został on zaprezentowany w Kościele oo. Kapucynów. W uroczystości uczestniczyli przedstawiciele Urzędu Miasta na czele z burmistrzem – panem Januszem Bodziackim, delegacje młodzieży z lubartowskich szkół, dyrektorzy placówek kulturalno-oświatowych, poczet sztandarowy Lubartowskiego Koła Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej oraz licznie zebrani mieszkańcy Lubartowa. Młodzież zaprezentowała zebranym losy, największego w historii naszego kraju, powstania. Wyraziła refleksje, uczucia i myśli pisarzy i poetów polskich z tego trudnego okresu.
150 lat temu młodzi Polacy chwycili za broń, nie chcieli dłużej żyć w jarzmie niewoli carskiej. Wydawało się, że sytuacja międzynarodowa będzie sprzyjać Polakom w odzyskaniu niepodległości. Niestety, ten zryw narodowy już od pierwszych dni miał nikłe szanse na powodzenie. Przeciwko rosyjskim karabinom i armatom przeciwstawiano kosy i co najwyżej broń myśliwską. Tylko znikomy procent oddziałów partyzanckich był wyszkolony i dobrze uzbrojony. Mimo początkowych sukcesów, powstanie zakończyło się klęską powstańców. Na Polaków posypały się surowe represje.
Powstanie nie ominęło także Ziemi Lubartowskiej – powstańcy stoczyli 26 bitew z wojskami rosyjskimi. Znakiem tamtych wydarzeń są samotne groby, leśne cmentarze wojenne oraz mogiły uczestników powstania na cmentarzach parafialnych: w Lubartowie, Sobolewie, Kocku i innych miejscowościach.
Uroczystości miejskie nie bez powodu odbywały się w murach kościoła oo. Kapucynów. To tutaj w czasie powstania działali zakonnicy, prowadzili szpital, pomagali rannym powstańcom. Przywołane zostały wspomnienia powstańców z bitew i potyczek w naszym mieście i okolicy. Chór z mocą powtarzał hasło: „Gloria Victis” Powstańcom Styczniowym! Uzupełnieniem treści przedstawianych przez młodzież była prezentacja multimedialna. Ukazała ona przywódców Powstania, reprodukcje polskich malarzy, przedstawiające różnorodne sceny powstańcze oraz ślady Powstania Styczniowego na Ziemi Lubartowskiej – powstańcze mogiły. Dekoracja, wykonana przez panią Edytę Kosik, przedstawiała symboliczne krzyże na grobach: „Polegli za Ojczyznę”, „NN Powstaniec Styczniowy”, „Niech żyje Polska!”.
Ważne momenty dziejów powstańczych podkreślił swoim śpiewem chór szkolny, pod kierunkiem pana Jacka Grykałowskiego. Rozlegały się dźwięki: „Warszawianki”, „Roty”, pieśni „Z dymem pożarów, z kurzem krwi bratniej” czy „W krwawym polu” – przypominające o ciągłej walce naszych bohaterskich rodaków i ich dążeniach do odzyskania niepodległości.
Po uroczystej Akademii uczestniczyliśmy we Mszy św. w intencji Powstańców, którą celebrowali oo. Kapucyni. Po Mszy św. uczestnicy uroczystości udali się na cmentarz parafialny w Lubartowie, gdzie złożyli kwiaty i zapalili znicze na grobach Powstańców.
Uroczystość, przygotowana przez młodzież naszego gimnazjum, była uczczeniem pamięci i oddaniem hołdu tym, którzy przelali krew za wolność w Powstaniu Styczniowym, tworząc fundament przyszłej Niepodległej.
Grażyna Antoniuk, Barbara Kukier
